20.8.11
მოგზაურობა მეხუთე: Meersburg-Mainau
Approved by
გზა ციხესიმაგრეებისკენ ტერასებად განლაგებული ვენახების გავლით მიემართება. საეპისკოპოსო რეზიდენციის ერთ-ერთ შენობას კი რატომღაც „ღვინო“ აწერია... მეერსბურგში სახლები განსაკუთრებულია, საბავშვო სათამაშოებს ჰგავს, სახელებიც თავისებური აქვს: „დათვთან“, „ლომთან“, „გემთან“; „წითელი სახლი“, „თავადის სახლი“ და ასე შემდეგ. მოკლედ, აქაურობა ტიპიური გერმანული ქალაქის ტიპიურ ილუსტრაციად გამოდგება.
კუნძულის ახლანდელი მეპატრონეების საგვარეულოს ისტორია საკმაოდ საინტერესოა: 1932 წლიდან მაინაუ გრაფ ლენარტ ბერნადოტის საკუთრებაში აღმოჩნდა, როგორც ერთგვარი კომპენსაცია შვედეთის სამეფო ტახტზე უარის თქმის სანაცვლოდ არაგვირგვინოსანი გვარის ქალის ცოლად შერთვის გამო. დიდი ვერაფერი კომპენსაციააო, იტყვით, სად შვედეთის მეფის გვირგვინი და სად ერთი პატარა კუნძული?! გულწრფელად გეტყვით, თავიდან მეც ასე ვიფიქრე და გრაფს ვუთანაგრძნე კიდეც, თუმცა კუნძულის ნახვის შემდეგ აზრი შემეცვალა. ასე იყო თუ ისე, გრაფმა ხანგრძლივი და ბედნიერი ცხოვრება განვლო (სულ ახლახან, 2004 წელს გარდაიცვალა) და ახლა კუნძულის „გენერალური დირექტორი“ მისი ქალიშვილია.
მოკლედ, გრაფმა ბერნადოტმა კუნძული ბაღნარად გაააქცია, რომელსაც ყოველწლიურად ორ მილიონამდე დამთვალიერებელი ჰყავს. ასე რომ, მაინაუ საკუთარი შემოსავლით ცხოვრობს და ქველმოქმედებასაც ეწევა: მონაწილეობს გარემოსა და ძეგლთა დაცვაში, აფინანსებს ბაღების გაშენებას და სხვადასხვა ისტორიული შენობის შენახვა-კონსერვაციას, ეხმარება მეცნიერებს. სხვათა შორის, აქ ყოველწლიურად იმართება ნობელის პრემიის ლაურეატების შეხვედრა.
ეს ყველაფერი უდავოდ ყურადღების ღირსია, თუმცა კუნძულზე რომ აღმოჩნდებით და იქაურობას რომ ნახავთ, ბუნებით ტკბობისა და სეირნობის გარდა არაფერი გენდომებათ.
დასათვალიერებელი კი ბევრია (მიუხედავად იმისა, რომ მაინაუზე ერთადერთი სასახლე და ეკლესიაა, დანარჩენი ფართობი კი ყვავილნარებსა და ხეივნებს უჭირავთ). ყველაფერი ისეა აწყობილი, რომ ნებისმიერ დროს ჩამოსულმა ტურისტმა მაინაუს განსაკუთრებული იერი იხილოს: მაგალითად, ჩვენ რომ ჩავედით, ზუსტად ამ დროს ვარდების 30.000-მდე ბუჩქი ყვავილობას იწყებდა, ხოლო სხვადასხვა ფერის აზალიები და როდოდენდრონები ყვავილობას ასრულებდნენ. საოცარი ბაღებია! ჩვენც ვხეტიალობდით მრავალრიცხოვანი ცოცხალი ყვავილებისგან შექმნილ გეორაფიულ რუკებსა და გიგანტური ზომის ფრინველების ფორმის კარკასებზე გაშენებულ კლუმბებს, იტალიურ შადრევნებს, ჩინური წითელი ხეების ხეივნებს, მოყვავილე პალმებს, ფორთოხლის, მანდარინის, ლიმონის ხეებს შორის.
კიდევ, მაინაუზე 6000-მდე ჯიშის ორქიდეების სათბური და გერმანიაში ყველაზე დიდი პეპლების ბაღია, სადაც ხელოვნურად შექმნილ ტროპიკულ ჯუნგლებში თავისუფლად დაფარფატებენ უამრავი სახეობის პეპლები. პეპლებივით ურიცხვია კუნძულზე ტურისტების ჯარიც - საბავშვო ეტლებში მსხდარი პატარებიდან დაწყებული, ინვალიდის გორგოლაჭებიანი სავარძლით მოსიარულე ღრმად მოხუცებულებით დამთავრებული. აი, მცენარეები კი შემოღობილი არსად არის, არც გამაფრთხილებელი განცხადებები („ყვავილებს ნუ მოწყვეტთ“, „გაზონებზე სიარული აკრძალულია“, ა.შ.) გვინახავს და მაინც, ასეთი თავისუფლების მიუხედავად, მოწყვეტილ, გათელილ, დაზიანებულ თუ ძირს დაგდებულს მაინაუზე ვერაფერს ნახავთ...
და ბოლოს, ორი სიტყვით: ჩვენ ძალიან ვისიამოვნეთ და თქვენც იგივეს გისურვებთ, ოდესმე მაინც...
საუკეთესო სურვილებით, თქვენი ვარდისფერი სპილო
0 კომენტარი.:
Post a Comment