შარფის შეკვრის 25 მეთოდი

Approved by Natia Jinjolava

დღეს სხვადასხვა ბრენდების შარფები დიდი პოპულარობით სარგებლობს არა მხოლოდ ქალებში, არამედ კაცებშიც. მე-20 საუკუნეში შარფის ტარება ააღორძინა მარჩელო მასტროიანიმ. იგი უბრალოდ აღმერთებდა ამ აქსესუარს. განსაკუთრებით ხარისხიანი შარფების ფართო არჩევანს გვთავაზობს Missoni, Armani, Hermes, Fendi და სხვ. მათი ჩამოთვლა ძალიან შორს წაგვიყვანს. არც იმაზე დავიწყებ საუვარს, რომელი სტილის შარფია მოდაში დღეს და რომელი არა. ჩემი აზრით, ყველანაირი შარფი მოდაშია, რომელსაც თქვენს ჩაცმულობას მოუხდენთ. მინდა მოგიყვეთ მოკლედ, თუ როგორი ისტორია აქვს შარფს და ბოლოს შემოგთავაზებთ ვიდეომასალას შარფის შეკვრის 25 მეთოდის შესახებ.
ახლა ცოტა რამ შარფის ისტორიაზე: პირველად შარფი ძველ რომში გამოჩნდა. მაშინ მას აქსესუარის ფუნქცია არ გააჩნდა. შარფი ისეთი ფაქტურის უნდა ყოფილიყო, რომელიც მწველ მზიან ამინდში მისი პატრონის კისერზე მომდგარ ოფლს ადვილად შეიწოვდა. მას ატარებდნენ რომაელი ლეგიონერებიც, რათა თავი დაეცვათ მათთვის უჩვეულო სიცივისგან გალიასა და გერმანიაზე ლაშქრობის დროს. ძველ რომში შარფს ქამრის ფუნქციაც ჰქონდა.
შარფს ჩინელი მეომრებიც კარგად იყენებდნენ: ქსოვილის ნაჭერს კისერზე იხვევდნენ, რომელიც მას სიცივის, ქარისა თუ სხვა ავდრისგან იცავდა. ალბათ შენიშნავდით, რომ ცნობილ ტერაკოტის მეომრებსაც ყელზე შარფი უკეთიათ.
1648 წლიდან შარფის ძველ რომაელებსა და ჩინელებს შუასაუკუნეების რუმინელმა ტომებმაც მიბაძეს და თითქმის ყველა რუმინელ ჯარისკაცს კისერზე შარფი ეკეთა.
ლუდოვიკო XIV ჭკუას კარგავდა ყველაფერ ლამაზსა და უჩვეულოზე, ამიტომ ხორვატიული სიახლე ძალიან მოეწონა. ყელზე მოსახვევით „მეფე მზე“ ისე მოიხიბლა, რომ თავისთვის დაინიშნა სპეციალური მსახურთუხუცესი, რომლის მოვალეობებშიც სამეფო ყელის მორთულობებზე ზრუნვა შედიოდა. 1692 წელს ამავე ლუდოვიკოს არმიას, რომელიც განლაგებული იყო ბელგიურ სოფელში, სტეინკერკში, მოულოდნელად თავს დაესხა ინგლისელთა რაზმი. ფრანგ ოფიცრებს აღარ ეცალათ მეომრული მოდის ყველა წესის დაცვით შარფების შესაკრავად, მათ უბრალოდ მოიხვიეს შარფები კისერზე, ბოლოები შეკრეს ჩვეულებრივი ნასკვით და ჩაიტენეს მუნდირის საღილეში. ასე გაჩნდა „სტეინკერკის სტილი“.
ოფიცრის ფორმა პეტრე პირველის დროს არაფრით გამოირჩეოდა ჯარისკაცის სამოსისგან. პირველი განმასხვავებელი ელემენტი ოფიცერსა და ჯარისკაცს შორის ოფიცრის შარფი გახდა.
საფრანგეთის რევოლუციის დროს მოდაში იყო მუსლინის უზარმაზარი გახამებული მოსახვევები, რომელსაც კისერზე რამდენიმე ფენად იხვევდნენ. ამ მოსახვევს ერქვა „ენკრუაბლი“, რაც „უჩვეულოს“ ნიშნავს. რევოლუციონერებმა, როგორც ყოველთვის, განმასხვავებელი ნიშანი აირჩიეს და პროტესტის ნიშნად, თეთრი მოსახვევის ნაცვლად, შავი ჰალსტუხების ტარება დაიწყეს (შავი, ყველაფერ ნეგატიურთან და წყევლასთან ასოცირდებოდა).
პარიზში პოპულარულიც კი იყო კერძო გაკვეთილები, სადაც ასწავლიდნენ შარფის გაკეთებისა და ტარების ხელოვნებას. მეც მინდა შემოგთავაზოთ რამდენიმე ვიდეოკლიპი, სადაც ჩვენი ერთგული მკითხველი გაეცნობა შარფის მოხვევის 25 წესს.


საუკეთესო სურვილებით, თქვენი იფიგენია დაუტფაიერი


პირველი ნაწილი

მეორე ნაწილი

მესამე ნაწილი

მეოთხე ნაწილი

0 კომენტარი.:

Post a Comment