23.7.12
გურული კაცის ნაამბობი: თურქული ბიზნესი
Approved by
ეს ბოლო ერთი თვეა, ხშირად მხვდება თვალში ბათუმის ძველ და ცენტრალურ უბნებში ჯგუფებად მოსეირნე უცხოელი ტურისტები. ზოგიერთი მათგანი, ევროპული წარმომავლობის შთაბეჭდილებას ტოვებს. აი, უმეტესობა კი ჩვენი ისტორიული მეზობლის - თურქეთის მოქალაქეები გახლავთ. თავიდან, არ დავმალავ და მიხაროდა და მეამაყებოდა კიდეც, რომ ჩემს ქალაქს ამდენი სტუმარი ჰყავდა და თითოეული მათგანი დიდი ინტერესითა და ხალისით ათვალიერებდა ქალაქის ისტორიულ თუ თანამედროვე ღირშესანიშნაობებს. თუმცა, შემდგომ, ჩემი ეს სიხარული და სიამაყე ცოტა არ იყოს გაკვირვებამ შეცვალა - ჩემთვის მთლად გასაგები არ იყო მიზეზი, თუ რის გამო იყო გამოწვეული ამ ქვეყნის მკვიდრთა ასეთი მოზღვავება.
ბოლო წლების ტემდენცია გვიჩვენებს, რომ ევროპიდან ფაქტიურად გამოძევებული ჩვენი მეზობლები, საქართველოში და უფრო მეტად ბათუმში, ძირითადად მცირე ბიზნესის წარმოებისთვის ჩამოდიან. უკეთეს ემთხვევაში კი ავტოგასამართ სადგურებს ამუშავებენ ან რაღაც მშენებლობეით არიან დაკავებული. მცირე ბიზნესი კი ვახსენე, მაგრამ თუკი 3-4 წლის წინ სულ რაღაც 2-3 თურქულ სასადილოსა და კაფეტერიაში შეგეძლოთ აღმოსავლური სამზარეულოს დაგემოვნება, დღეს ასეთ დაწესებულებათა რაოდენობა რამდენიმე ათეულს აჭარბებს - ეს კი უკვე ნამდვილად აღარაა მცირე ბიზნესი.
თან არ გეგონოთ ეს ობიექტები სადმე ქალაქის გარეუბანში იხსნებოდეს. ქალაქის შუაგულში, ძველ ბათუმად წოდებულ უბნებში მალე ალბათ ქართულს ვეღარ გავიგონებთ, მით უმეტეს, ასეთი ტემპის შემხედვარე. ეს ჩვენი ბედოვლათი თანამოქალაქეები კი ზედმეტი 50 დოლარის სანაცვლოდ ფეხქვეშ ეგებიან სარანჩასავით მოდებულ მეზობლებს, მზად არიან სახლ-კარი ვიღაც გადამთიელს დაუთმონ და თავად სადღაც დასაკარგავში შედარებით იაფი საცხოვრებელი იშოვონ. კი ბატონო - გაჭირვება და ეკონომიკური სდუხჭირეო - შემომედავებით. მაგრამ ცოტა მეტი პატრიოტიზმი ნამდვილად გვმართებს და 50 დოლარისა თუ 30 ვერცხლის ფასად არ უნდა ვყიდდეთ ჩვენს ქართველობას.
წეღან ქართული ენა ვახსენე - მგონი ეს ამერიკელი პედაგოგებიც ტყუილად ჩამოგვყავს და ამ ინგლისურსაც ტყუილად ვსწავლობთ. ჩვნი მეზობლელი არც ქართულს ცნობენ და არც ინგლისურს. უფრო მეტიც, პრეტენზიულად და თავხედურად მოითხოვენ აქაურებისგან თურქულის ცოდნას და "კონსულ, კონსულ"-ის ძახილით ათასგვარ შეურაცხყოფას აყენებენ მრავალვარსკვლავიანი სატუმროების პერსონალსა თუ უბრალო მაღაზიის გამყიდვლებს, რომლებაც "გაბედეს" და ქართულად ან თუნდაც ასე პოპულარული ინგლიურით შესთავაზეს მომსახურება.
ჰოდა, იმას ვამბობდი - მხოლოდ და მხოლოდ აქაური ბაზრის ათვისებით დაინტერესებულ ხალხს რა ტურისტობა აუტყდა-თქო, მაგრამ თურმე სად ხარ. გასული საუკუნის 60-70-იან წლების ცივი ომი ალბათ მონაგონი იქნება, ისთი აგიტაცია-პროპაგანდა აქვთ გაჩაღებული. ამას წინათ, თურქულის მცოდნე ერთ ჩემს ნაცნობთან ერთად ვიდექი ქუჩაში, სადაც 40-50 კაციანმა მორიგმა ჯგუფმა ჩამოიარა. ცოტა ხნით შეყოვნდნენ ფოტოების გადასაღებად და სწორედ ამ დროს გაიგონა ჩემმა მეგობარმა, თუ როგორ უხსნიდა ერთ-ერთი მათგანი (ალბათ გიდი) დანარჩენებს - ეს ტერიტორიები ადრე ჩვენი იყო და მალე ისევ დავიბრუნებთო.. ..
აი, ნამდვილი მიზეზი ამდენი "ტურისტის" მომრავლებისა. ხალხი თურმე თავიანთი ტერიტორიების მოსანახულებლად ჩამოჰყავთ. ჩვენ კიდე ტაო-კლარჯეთზე ვფიქრობთ.. .. ასეთ, ბოდიშით და "ხროვას", კი პირადად მე დღეში 10-15-ს ვაწყდები. ტურისტს ნამდვილად ვერ ვუწოდებ ვიზიტორს, რომელიც ისევ თავისიანთან "დაზაპრავკდება", თავისიანთან დაბინავდება და თავისიანთანვე დანაყრდება, და შესაბამისად - თანხასაც თავისიანთან ხარჯავს. ჩვენ კი ამაყად ვითვლით საზღვრის გადმომკვეთთა გეომეტრიული პროგრესიით მზარდ რაოდენობას და ბიუჯეტში შესულ ვირტუალურ შემოსავლებს.. ..
საუკეთესო ურვილებით, პანტერაფობიასთან მებრძოლი
1 კომენტარი.:
ძალიან ცუდ ხასიათზე დავდექი - სხვისი არ ვიცი და ასეთი ისტორიები მე ძალიან მაღელვებს. მე ისიც გამიგია, რომ რამდენიმე თურქულ რესტორანში ბათუმში ქართველებს სულ არ უშვებენ...
Post a Comment