18.10.11
კატალოგები ქართულად - ხეირი თუ დაცინვა?!
Approved by
ჩვენი მისის იფიგენიას გუშინდელმა სტატიამ ერთ საინტერესო იდეამდე მიმიყვანა
- გადავწყვიტე ჩვენში ყველაზე დიდი ოდენობით გაყიდვადი, მასებისათვის ხელმისაწვდომი
კოსმეტიკური ფირმების ქართულენოვან კატალოგებში და საიტებზე ჩამეჭყიტა. არა, მათი პროდუქციის
კრიტიკას ან ქებას არ ვაპირებ. მე სხვა ფარული მიზანი მაქვს: მაინტერესებს ჩვენზე
(გულუბრყვილო მყიდველებზე) ფულის კეთებაში დაოსტატებული ფირმები რამდენად იწუხებენ თავს ჩვენთვის ინფორმაციის ხარისხიანად მოწოდების სფეროში. ანუ, როგორი დიზაინი აქვს მათ
გვერდს, რამდენად კარგი საკითხავია და რაც მთავარია, რამდენად კარგი ქართულით „მეტყველებენ“
ზემოხსენებული კატალოგები.
პირველი ჩემი მსხვერპლი „ფაბერლიკი“ გახდა, რომლის მესვეურებსაც ქართული
საიტის შექმნაზე არ უზრუნიათ, მაგრამ ქართულენოვანი კატალოგი გააჩნიათ და თან ჩემდა
გასაკვირად, ვიღაც ქართულის ენის მცოდნეც ყავთ. ეს ფაქტი რატომ გამიკვირდა, ამ სტატიის
ბოლოში რომ გახვალთ უკვე თქვენც გეცოდინებათ. მიუხედავად უთვალავი მექანიკური შეცდომებისა, (პროფესია კორექტორი ჩვენში საგულდაგულოდ დაივიწყეს) სარეკლამო „განცხადეების“ ენა საკმაოდ
გამართული, მდიდარი და საინტერესოა. თუმცა, ხშირად სასაცილოა და თარგმანის პრობლემებიც
არ აკლია. მაგრამ საერთო ფონზე, ხმას ვერ ამოვიღებ - აშკარად ზრუნავენ მკითხველებზე,
რაც ყოველი გვერდის ბოლოში დატანებული „გაზიარების“ ღილაკებითაც დასტურდება: „ოდნოკლასნიკებისა“
და „ფეისბუქის“ კვალდაკვალ ახალგამომცხვარი „გუგლ+“-იც კი აქვთ. ანუ საიტს სისტემატიურად
აახლებენ. შემომედავებით, ეგ კლიენტზე კი არა, საკუთარ რეკლამაზე ზრუნავენო - მართალია,
მაგრამ ისიც ხომ სასიამოვნოა, შენი აღმოჩენის მეგობრებისთვის ასე მარტივად გაზიარებაც
რომ შეგიძლია? გვერდის საკმაოდ სერიოზული და ტექნიკური ნაკლი იმაში მდგომარეობს, რომ კატალოგი ვიწრო ეკრანზე ვერ ეტევა და ყოველი გვერდის გადაფურცვლაზე თაგუნას (მაუსის) გორგოლაჭი (სქროლი) უნდა ახრიგინო ზევით-ქვევით, რაც საკმაოდ მოუხერხებელი და ნერვების მოშლელია. საიტზე არსებული პრობლემების წარმოსაჩენად რამდენიმე ყველაზე ტიპიურ და ხშირ მაგალითს მოვიყვან:
 |
| ვერაფერს იტყვი, ისეთი მიმზიდველი შემოთავაზებაა, თვალს ვერ მოწყვიტავ! |
 |
| დატკბით შრიფტით, უზადო გემოვნების ადამიანის შერჩეულია |
აი, მარჯვნივ რომ ფაილს გპირდებიან, ეგ ინგლისურადაა. ნახევარი საიტი კი რუსულად. ან შრიფტის არჩევანს შეხედეთ, საიტს ერთი სტილი არ აქვს, ვისაც რას უნდა იმას აგდებს და როგორცუნდა ისე წერს. თარგმნილის ერთხელ გადაკითხვაც კი ეაზრებათ, რომ მექანიკური შეცდომები გაასწორონ.
უფრო მეტიც, 24 სექტემბერს უკვე ჩატარებული ღონისძიების მიმოხილვა და ამის შესახებ გაზეთში გამოქვეყნებული სტატიის დასკანერებული ვარიანტი 20 სექტემბერს (!) არის გამოქვეყნებული და ამას ვერავინ ამჩნევს. სტატია კი მონდომებულად, საკუთარი ღონისძიების წარმატებაში და არავინ რომ არ წაიკითხავდაში დარწმუნებულებმა წინდაწინ გამოფინეს, მაგრამ რად გინდა? იმდენად პატარა სურათია, ლუპა თუ არ მოიმარჯვე ან ჩემნაირი ინტრიგანი თუ არ ხარ, ვერ წაიკითხავ. და, ნეტავ, არ წამეკითხა! პატივი ეცით ქართულ ენას!!!!!! სტატიაში ჟურნალისტი ინტერვიუს იღებს "ორიფლეიმის" ქართველი მესვეურებისგან და გაახარა ღმერთმა: ისინი შედარებით წესიერი ქართულით მეტყველებენ, თუმცა რაღაც პრეტენზიები მათთანაც გამიჩნდა. "ჩვენი კომპანიის მთავარი სიახლეა სახის მოვლის საშუალებები "სამეფო ხავერდი" (ვინც არ იცით, შეგახსენებთ: "სამეფო ხავერდს" "ორიფლეიმი" თავის კატალოგებში ბოლო 20 წელია გვთავაზობს, მაგრამ თურმე ახალი ყოფილა, კაი, დავიჯერეთ), რომლის სავიზიტო ბარათი თვით ულამაზესი კინოვარსკვლავი მონიკა ბელუჩია. ძალიან ვამაყობთ, რომ მონიკა (აშკარად გუშინ საღამოს ბელუჩისთან ერთად იყვნენ, დიდი ხნის დაქალივით მარტო სახელით და ძალიან შინაურულად მოიხსენიებენ) "ორიფლეიმის" კოსმეტიკას მოიხმარს (დავიჯერეთ) და ქალბატონებს ურჩევს, როგორ მოუარონ საკუთარ თავს. ყველანაირი ინფორმაცია მონიკასა და ჩვენს ახალ პროდუქციაზე შეგიძლიათ ნახოთ ჩვენს საიტზე"... რა ყველანაირი ინფორმაცია? მაგალითად რა ქვია მონიკა ბელუჩის ძაღლს (თუ ყავს ასეთი) ან რა ზომა ფეხი აქვს ისიც უწერიათ? მაგრამ ეგ რაა, თვით შეფი გვიხნის, რომ მათი მთავარი ფასეულობა "ერთიანობა, სულისკვეთება და წარმატებისაკენ ლტოლვა ყოფილა". უკცრავად, მაგრამ რისი სულისკვეთება? ისევე როგორც სურვილს, სულისკვეთებასაც თავისი განსაზღვრება უნდა და ზემოთ რომ განახეთ იმ მოწოდებაშიც - "ერთობლიობა, სულისკვეთება და ჟინი" იქაც უნდა განისაზღვროს რისი სულისკვეთებაა და რისი ჟინი. თარგმანს იმდენი თავისებურება და ნიუანსი აქვს, რომ სერიოზული ფირმები სარეკლამო სლოგანებს მთლიანად ცვლიან სხვადასხვა ქვეყნისა და ენის მენტალიტეტიდან და სპეციფიკიდან გამომდინარე. 
ამ ინტერვიუს მერე ჩემი განსაკუთრებული ინტერესი ერთმა ქოლგამ გამოიწვია. რომელზეც მარწმუნებენ, რომ "უჯრედოვანი მოხატულობა" ქონია. რა უბედურებაა? კარგი, კუბოკრული არ გაგიგონია, მაგრამ უჯრულაც ხომ არსებობს? სხვათა შორის მაგ ქოლგასთან დაკავშირებით მაგრად არ გაუმართლათ. ახლავე აგიხსნით რა ხდება. საიტთან შედარებით, კატალოგი ძალიან მოწესრიგებულია, რაც გამეხარდა, მაგრამ ჩემი ოპტიმისტური განწყობა დიდხანს ვერ გაგრძელდა. ყოველ მომდევნო გვერდზე ახალ შედევს ვაწყდებოდი: ხან "მშვენიერი ლოკონები" ვიპოვე (ქართულად კულული ქვია მაგას), ხან "თითებიდან ქუსლებამდე მოვლილი ფეხები" (თითებიდან ქუსლებამდე ფეხის ტერფია, ფეხს კი კიდევ კოჭი, წვივი, მუხლი, ბარძაყი და მენჯი აქვს) და ხანაც "გაუხეშებული ქუსლების აღმდგენი კრემი", ანუ გაუხეშებულ ქუსლზე კანს კი არ აღგიდგენს, არამედ უკვე მორჩენილს ისევ გააუხეშებს. რასაკვირველია ამის
დამწერი საწინააღმდეგოს გულისხმობდა, მაგრამ გაუხეშებულის აღდგენა გაუხეშებულის დაბრუნებას ნიშნავს და არა მის განადგურებას. სხვათა შორის, თარგმანში აზრის საწინააღმდეგოთი გადმოცემის ხერხიც არსებობს. მაგალითად: კონკრეტული ენის მოთხოვნილებებიდან გამომდინარე "მწვანე ლურჯზე ლამაზია" შეგიძლია თარგმნო, როგორც "ლურჯი მწვანეზე უშნოა" ამითი აზრი არ იცვლება. თუმცა, თარგმანთან დაკავშირებით ფირმას სერიოზულად რომ უჭირს ამის ნათელ მაგალითად მათი მორიგი მოწოდება გამოდგება: "გახსენი შენი სტილი!" კიდევ კარგი სტილის გაღებას რომ არ მთხოვენ, საქმე კი იმაშია, რომ "открой" პირდაპირ და მარტივად თარგმნეს და "აღმოჩენასაც" რომ ნიშნავს არავის გაახსენდა და თუ გაახსენდა, თავი ზედმეტად არ შეიწუხა და გაჩუმდა. 
ახლა ისევ იმ "უჯრედოვან" ქოლგას ვუბრუნდები (ვერ შევეშვები და რა ვქნა) - სურათი და ინგლისურენოვანი წარწერაც მიჩვენებს რომ ქოლგაა, საიტის მექართულეები კი მიმტკიცებენ რომ ჩანთა ყოფილა. გაუგებრობის გასარკვევად კატალოგი მოვიშველიე და...
საუკეთესო სურვილებით, თქვენი მერი პოპინსი
P.S. ალბათ ბევრი მეტყვის, მოგცლია ერთიო. მაგრამ იცით რაშია საქმე? საკუთარ საქმეს რომ ასე იკიდებენ, და საკმაოდ კარგი შემოსავლის მქონე ფირმებს ერთი რედაქტორისთვის ფულის გადახდაც ეზარებათ, ჩვენი, მომხმარებლების დაკიდებაა: "მაინც მოგასაღებ, მე ფულს მაინც ვიშოვი და რა ნაგავიც არ უნდა შემოგთავაზო, მაინც გაჭმევო"... "გუგლ+"-ზე რამდენიმე ბრიტანელი ტელეწამყვანი დავიმეგობრე, სახლში საკუთარი ხელფასით ნაყიდი მინიმუმ "ფერარი ენცო" რომ უყენიათ ისეთები. ერთ კომენტარს და ერთ კითხვას არ ტოვებენ უპასუხოდ. და იცით რატომ? იმიტომ რომ BBC-ია და კარგად იციან რეკლამის და თითოეული მომხმარებლის ფასი, და ისიც, რომ მიუხედავად მილიონი მაყურებლისა, ყოველი მომატებული მაყურებელი მათი შემოსავლის გაზრდის წყაროა.
0 კომენტარი.:
Post a Comment